Toen mijn oma gediagnosticeerd werd met dementie voelde het niet als een schok. We merkten al dat ze wat warrig was en daarnaast ook op leeftijd. Ook heeft haar moeder jaren geleden aan dementie, een feit dat ik nooit zal vergeten omdat zij naar mij als meisjesbaby refereerde als “die kleine jongen”.

Dementie laat je dingen vergeten en neemt steeds serieuzere vormen aan. In eerste instantie zal mijn oma even niet op mijn naam kunnen komen, daarna zal ze mijn naam compleet kwijt zijn en daarna herkent zij mij helemaal niet meer. Maar dit heeft ook gevolgen voor haarzelf. Telefonische afspraken maken lukt al niet meer maar in de toekomst zal zij zelf niet meer weten hoe laat het is, of waar ze is, of hoe ze zich in woorden moet uitdrukken. Ze zal langzaamaan haar identiteit verliezen.


Voor de persoon met dementie is het natuurlijk heel vervelend maar ‘gelukkig’ vergeet diegene op een gegeven moment ook dat hij of zij lijdt aan dementie. De mensen om hen heen zijn er altijd bewust van. Maar stel je nou eens voor dat je een mantelzorger bent en constant bij diegene in de buurt bent. Je helpt diegene graag maar bent daarom ook constant bewust van de pijn die het met zich meebrengt. Mantelzorgers hebben het zwaar.

Muziek is een bij uitstek fantastische kunstvorm om in te zetten bij dementie en daarnaast ook nog eens een middel dat mensen vaak met elkaar verbindt. Dit heb ik gecombineerd met een spelelement omdat het bij mensen met dementie van belang is om hen plezier en ontspanning te bieden op een uitnodigende manier.

Met dit spel, genaamd RUPS naar de bijnaam van mijn oma, hebben mantelzorgers, die eigenlijk geen idee hebben hoe ze nu moeten beginnen met het gebruiken van muziek in hun samenzijn, een makkelijk aanknopingspunt om betekenisvolle gesprekken te voeren en mooie herinneringen op te halen. Ook hoop ik dat door aan te tonen dat muziek een uiterst geschikt middel is binnen de zorg, er meer aandacht en geld vanuit de overheid wordt besteed aan belangrijke zaken als kunst en cultuur.

Artist statement

Als KE verbinder gebruik ik mijn creativiteit en kennis om kunst te integreren in werkvelden en situaties om nieuwe inzichten en oplossingen te vinden. In mijn afstudeerjaar vond ik het erg belangrijk om de juiste afstemming tussen muziek en zorgzaamheid te vinden.

Ambities

Over vijf jaar zie ik mijzelf in een compleet andere functie waar ik mijn zelfde kenmerken en talenten in kwijt kan: organiseren en zorgen voor. Ik heb dit jaar inzicht gekregen in hoe ik invulling kan geven aan deze talenten en hoe ik deze het best inzet.

Geleerd tijdens de studie

Ik heb vooral geleerd hoe creativiteit en kunst een toegevoegde waarde kan zijn aan werkvelden die dat niet zijn. KE'ers zijn bij uitstek de juiste mensen om complexe kwesties en problemen op te lossen met een nieuwe en onderscheidende blik.