De deconstructie en reconstructie als techniek en verhaal.

De boom symboliseert de afsluiting van van een rouwproces. Afgelopen jaar overleed mijn dierbare opa. Het ziektebed was aangrijpend. Ik zag hem elke dag verder achteruit gaan. Het was alsof hij langzaam in stukken brak. En met hem brak ook ik een beetje af. Zijn ontrafeling maakte me intens verdrietig. Het voelde alsof ik ontwortelde, mijn stamboom defragmenteerde. De stamboom viel neer en in stukken uiteen. Ik moest mezelf opnieuw heropbouwen, heruitvinden. Een doorstart maken. Geleidelijk besefte ik: de boom deconstreerde, brak af, maar de gevallen boom geeft ook door. Creëert nieuwe vertakkingen en afstammelingen. En dierbare herinneringen, vaardigheden en inzichten. De dood is ook voeding voor nieuw leven. Mijn afstudeerwerk is daarmee een zachte ode aan de stambomen in onze wereld.

De voorstelling

Artist statement

Als kind al was ik enorm geïnteresseerd hoe objecten en machines werken en wilde ik dingen uit elkaar halen, deconstrueren, ze letterlijk ontdekken. Om daarna gekke nieuwe combinaties te maken, kijken wat mogelijk is. Nieuwe dingen uitvinden. Lekker een Willie Wortel zijn. Nu nog, na vier studie aan de HKU zijn verwondering en het ondenkbare bedenken, nog altijd mijn belangrijkste drijfveren. Ik probeer daarbij de afstand tussen het maximaal denkbare en wat ik technisch kan maken zo klein mogelijk te maken. Kijken waar de grens ligt. Wat denkbaar, ontwerpbaar en maakbaar is.

Dat is in belangrijke mate een technische opgave. De vraag is dan welke techniek is nodig om een nieuwe combinatie van bestaande elementen, een nieuw design in mijn hoofd tot realiteit te maken. Maar het is een ook verhalende opgave. Het gaat ook om het vertellen van een nieuw verhaal over de ontstane nieuwe combinatie. Ik wil daarbij voorbij gaan aan een passieve museum-houding. Mijn werk is dan ook een uitnodiging. Ik maak de gebruiker co-designer, bijvoorbeeld door een licht absurdistische kwinkslag, of een zachte knipoog om daarmee de afstand te overbruggen. En hem/haar uit te nodigen om het ontwerp naar zijn/haar eigen wensen en inzichten te deconstrueren en te vervormen. Om samen nieuwe werelden te scheppen. Nieuwe denkbaarheden en fantasieën te construeren. Design is voor mij daarom geen zelfstandig naamwoord, geen af of statisch product, maar dynamisch, een activiteit. Design is een werkwoord. Design is Dasein. Design leeft, het ontstaat als een combinatie van andere designs, het voedt een verlangen, het wordt gebruikt, verslijt, sterft af, produceert dan wellicht een verdriet of nostalgie, en is dan weer voedingsbron voor een doorstart (recycling) of voor ander design/dasein.

Ambities

Aankomende jaren wil ik verder experimenteren met het verkleinen van de afstand tussen verbeelding en technische uitbeelding. Vanuit een liefde voor het techniek en de materie, nieuwe verhalen maken. Nieuwe ontwerpen maken. Die bruikbaar, maar ook vervormbaar en recyclebaar zijn. En anderen daarin mee te nemen. Als kunstenaar/ontwerper en misschien wel in deeltijd ook als docent. Waarbij ik nadrukkelijk ook wil gaan onderzoeken hoe ik het verhaal van een design in beeld en geluid, op mijn YouTube kanaal of in een film, nog verder kan uitwerken en verdiepen. Daarnaast wil ik mijn eigen studio en werkplaats uitbreiden tot een gezamenlijke werkplaats met studiegenoten. Met veel fijne materialen, goede koffie en samen nieuwe werelden te ontdekken.

Geleerd tijdens de studie

Dingen die ik heb geleerd over ontwerpen en over mezelf? Te veel om op te noemen. Ik noem er een paar:
Dingen gewoon doen is altijd beter dan overdenken.
Beste motivator? Het leven is kort, dus waar ben je trots op als je 80 bent.
Creatief denken kun je leren en vergroten, probeer bijvoorbeeld eens vrij associatief te denken.
Individualisme is goed, samenwerken is beter.
Techniek in allerlei materialen en werkvelden.
Focus op het nu, verwachtingen begrenzen slechts.
Creatie is een chaos, werken is een orde.
Leg al je inspiratie en ideeën vast
Vraag om vergiffenis, niet om permissie
Jouw ervaringen maken je werk uniek.
Om ergens goed in te zijn, moet je er eerst heel slecht in zijn.
Balans tussen en met alles is enorm belangrijk.
Durf ruimte in te nemen voor jou en je werk.
Stop, voel en ga verder.

Ik stop.

Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.

HKU Exposure 2023

Ovastaal

Project ovastaal is een spelend onderzoek naar verbinding en balans. Zowel in vorm als functie. Een grote hoeveelheid aan mogelijkheden en verbindingen in een eenvoudige, strakke lijn. Deze modulaire wandkast installatie maakt van de gebruiker de ontwerper. De gebruiker wordt in staat gesteld om het ontwerp aan te passen. Op deze manier heeft de beschouwer een directe interactie met het object. Zo is ook dit object een commentaar op een al te passieve museumhouding.

Er kan telkens leven ingeblazen worden, nieuwe combinaties gemaakt worden. Met als terugkerend element: ze ondersteunen elkaar. Een individuele vorm kannamelijk niet op zich zelf staan en heeft altijd minimaal een andere vorm nodig.

De ovalen lijken op eieren, het zijn eieren van staal, ovastaal. Eieren als oorsprong van nieuw leven. Een nieuw begin.