Als het WK is, dan is iedereen een bondscoach. Iedereen weet welke speler er moet spelen en welke tactiek hij/zij zou gebruiken als diegene de leiding had. Ook over dit heftige onderwerp lijken we allen bondscoach te willen zijn. De een is pro-criminaliseren en wil iedere jonge overtreder direct achter slot en grendel, de ander is voor een tweede kans. We zijn met z’n alle continu opzoek naar een schuldige, terwijl die er misschien niet direct is.
Tegelijkertijd stijgen de cijfers dagelijks en heeft de overheid en politie het moeilijk om er landelijk een grip op te krijgen. Ondanks dat zij met man en macht zichzelf inzetten voor dit probleem lijkt het toch dweilen met de kraan open. Gaat het links beter, dan gaat het rechts weer minder. Het is te vergelijken met het knijpen in een ballon. Aan de ene kant gaat de lucht weg, maar die gaat niet weg. Die verplaatst zich naar de andere kant.
Het grootste probleem is de aansluiting tussen de beleidsmakers en de jongeren die zij willen bereiken. Het gevolg is een reeks campagnes die noch kant, noch wal raken. Vanuit hieruit is 'Stem van de straat' ontstaan. Een verhalenbundel van lokale jongeren waarin zij hun kijk op de situatie uitspreken en persoonlijke ervaringen delen. Deze verhalen dienen als handvat voor beleidsmakers om gerichtere, beter werkende campagnes te realiseren. Daarnaast is er in samenwerking met de jongeren een bewustwordingsposter ontwikkeld. Deze heeft als doel de jongeren aan het denken te zetten, maar toont direct ook aan dat er draagvlaken gewilligheid is vanuit jongeren om bij te dragen aan de zoektocht naar een passende oplossing.
Artist statement
Wat mijn werk uniek maakt is dat het een zeldzaam inzicht geeft in de belevingswereld van een groep jongeren die allen op hun eigen manier beïnvloed worden door het stijgende messengeweld onder de jongeren. Daarnaast is aangetoond dat de ontwikkelde concepten de immense afstand tussen beleidsmakers en hun doelgroep verkleint.
Ambities
Ik vind het moeilijk om te bepalen waar ik over vijf jaar zal staan. Na mijn afstuderen ga ik in september voor zeer lange tijd op reis. De intentie is om een jaar in Indonesië te wonen en vanuit daaruit te verhuizen naar Australië voor een lange periode. Mijn focus zal dus ook daarop liggen.
Toch hoop ik in de toekomst iets te gaan doen met het ontwikkelen van maatschappelijk belangrijke content. Zo zou ik graag willen schrijven voor kranten, redactie werk verrichten, maar ook uiteindelijk volledige programma's uitschrijven.
Gezien mijn planning is een vijfjaren plan maken moeilijk. Ik ben altijd al iemand geweest die van dag tot dag leeft, ik ken niet anders. Wat ik nu leuk vind, kan over twee dagen wel anders zijn.
Geleerd tijdens de studie
Het belangrijkste wat ik tijdens de studie heb geleerd is het aanbrengen van structuur in het werk dat ik doe. Waar ik voorheen begon in het midden en van daaruit ging werken, is mij aangeleerd gestructureerd en stapsgewijs te werken. Dit heeft tijdens het afstudeerjaar geresulteerd in een semi-makkelijk verlopend laatste jaar.
Daarnaast is mij zeer duidelijk geworden dat de energie die je ergens instopt ook terugkomt. De eerste drie jaren heb ik op z'n zachts gezegd weinig van mezelf laten zien door verschillende redenen. In het laatste jaar heb ik besloten dit anders te doen en energie te stoppen in het werk dat ik maakte. Dit resulteerde in een gevoel van trots en betrokkenheid en niet minder belangrijk: de hoogste cijfers uit mijn gehele 'school carrière'.
