Haartrekjes & Vogelvrij

Ik kwam de master binnen met mijn ervaringen als dwangmatig haren trekker. Ik wilde voor andere mensen die hetzelfde doen een plek maken waar ze informatie kunnen vinden en elkaar kunnen spreken. Maar wel op een leuke, luchtige manier. No strings attached, een persoonlijke sfeer, en niet iets wat vast hangt aan een praktijk of medisch centrum. Die plek bestaat inmiddels! Op het internet en op Instagram. Genaamd: Haartrekjes. De handelingen die wij dwangmatig harentrekkers uitvoeren zijn oncontroleerbaar. Net zoals iedereen die wel eens heeft. Even die neushaar weghalen, of toch even dat ene chipje pakken ook al staat het avondeten over een half uur op tafel. Deze handelingen zet ik graag eens in het zonnetje, omdat ze heel normaal zijn ook al schamen veel mensen zich ervoor. Om dit op een leuke manier te doen ben ik gaan kijken naar de dierenwereld. Een wereld waar we steeds verder vanaf bewegen, ook al zijn mensen ook dieren. Er valt veel te leren als we eens beter observeren. Mocht je de kans hebben gehad om een papegaai te observeren, kan het zijn dat je hebt mogen aanschouwen dat ze hun veren uittrekken als gevolg van verveling, stress of ziekte. Dit ligt verassend veel in lijn met mensen die haren trekken. Deze cross-over metafoor gebruik ik als middel om de mindset van haren trekkers om te toveren van een eenzaam eendje naar een prachtige paradijsvogel. Én om trichotillomanie te introduceren bij een onwetende maatschappij.

Ambities

Over 5 jaar hebben mensen met kale plekken door eigen toedoen weinig meer om zich voor te schamen richting hun naasten en is er een professionele, leuke plek waar deze mensen elkaar (digitaal) kunnen vinden, ontmoeten en herkenning kunnen vinden. Oncontroleerbare impulsen mogen er zijn!

Net zoals je graag jezelf laat gaan met bubbeltjesplastic.

Of groene oase bij de Intratuin... Ja toch?

Over 10 jaar heeft de GGZ hopelijk minder hokjes, gebruiken ze meer beeldtaal in de praktijk en hebben ze meer aandacht voor trichotillomanie en dermatillomanie. Ook bieden ze standaard hulp voor psychosociale klachten die als gevolg kunnen ontstaan bij het hebben van een aandoening. Zeker voor jongeren en kinderen bij het ontwikkelen van hun identiteit!

Dus, in de startblokken maar!