Een theaterstuk waarin Martijn van Arkel de vier vormen van liefde, die beschreven staan in de Bijbel, verkent. Hij toont hierin voornamelijk de menselijke zoektocht naar verbinding en de menselijke poging om elke vorm van liefde vast te grijpen.

Artist statement

Martijn van Arkel (1998) schrijft het liefst theaterteksten. Hij vindt het een
uitdaging om met zo min mogelijk woorden veel te vertellen. Zijn werk is herkenbaar aan de karige taal, de stiltes, de vlotte en toegankelijke dialogen. Het werk van Van Arkel kent een hoge betekenisdichtheid en hij weet met weinig context de lezer in zijn eigen wereld te zuigen en te ontroeren. Hij ziet zijn opvoeding als zoon van een dominee als meerwaarde voor zijn schrijven; hij zoekt in zijn werk naar de meerduidigheid en betekenis van het leven, de verbinding tussen mensen en weet zijn geloof toegankelijk te maken voor een breed publiek.

Ambities

Zijn grote ambitie is om uiteindelijk voorstellingen te maken met zijn broer, Jeroen van Arkel, die dit jaar ook afstudeert aan de acteeropleiding van de HKU.

Geleerd tijdens de studie

Martijn heeft zichzelf de laatste jaren veel ontwikkeld in de vorm en de toon van zijn teksten. Hij weet met weinig woorden een duidelijke of soms een wat vervreemdende of absurde sfeer neer te zetten. Vooral in zijn eerste jaren heeft hij veel gefocust om steeds opnieuw stukken tekst te schrappen. Martijn zijn grote voorbeelden zijn Beckett, Pinter en Schmitt. Deze schrijvers weten alle drie met lege en eenvoudige taal te spreken over grote thema's als geloof, verbinding, de zinloosheid van het bestaan en vergankelijkheid en zijn tegelijkertijd op zoek naar de grenzen van taal en theater.
Martijn leek vooral een rationele schrijver te zijn in zijn eerste jaren van de opleiding, maar hij heeft zich de laatste jaren ontwikkeld als persoonlijke schrijver die dicht op zijn gevoel staat.

Overzicht van publicaties / exposities / prijzen / concerten / voorstellingen etc.

Op de opleiding heeft hij een voorstelling met Jeroen van Arkel gemaakt, Jongens Waren We, waar de twee broers zoeken naar de jongens die zij vroeger waren. De bezoekjes aan de kerk, voetballen op het pleintje, logeerpartijtjes bij oma maar vooral de vele avonturen die ze samen speelden op de grote keukentafel.
Ook schreef hij in samenwerking met de acteurs Floor van der Jeugd en Jeroen van Arkel hun afstudeervoorstelling De Achteraffers.
Martijn heeft stage gelopen bij Theater Artemis als regieassistent.
Ook heeft hij een podcastserie gemaakt voor Stedelijk Museum Alkmaar.

God is niet dood, er wordt geschreven

Een onderzoek naar de meerwaarde van geloofsovertuiging en christelijke opvoeding tijdens het kijken en maken van kunst. In dit onderzoek analyseert Martijn van Arkel, zoon van een dominee en student aan de schrijfopleiding, kunst op basis van religiositeit, spiritualiteit en gelovige aspecten. Van Arkel onderzoekt hoe de geloofsovertuiging en de religieuze kennis van enkele kunstenaars wordt toegepast en hoe hij dit vervolgens zelf wil toepassen in zijn werk. Hij formuleert zijn eigen definitie van 'geloven' en 'God' en onderzoekt waarom hij soms zoveel weerstand ervaart van anderen als hij over zijn geloof of religieuze opvoeding spreekt.